|
Heuvels en Rivieren is geïnspireerd
door mijn geboortegrond.
Heuvels zijn de vaste punten in een landschap,
uitkijkposten ook en de rivieren zijn als de voortgang, zijn het leven zelf.
De bundel bestaat uit drie delen.
In hetmiddelste deel vloeit het water ook naar elders op de wereld.
Vele indrukken uit mijn leven heb ik in dit gedeelte verwerkt om daarna in het derde gedeelte weer terug te keren naar mijn dierbaarste plek op aarde: de provincie Utrecht.
Bij zonsondergang
Hoe hij zich bloedend neerlegt
tot afscheid, even in verleden
droomt dan daalt, streep eronder.
Verdonkerd groen ernstig knikt,
mij bezinnen laat dat wij van dag
en uur niet weten. Nog ben ik
In dit land gekleed dat, oud
door oerijs vorm en steen getekend,
in zwijgend woud behouden is.
Hoe kalm het water zijn weg
vervolgt, terugkeert en slechts ik
verstrijk, hier niets vergaat.
* |
|
Deze bundel opent met een zin van Albert Hagenaars uit zijn prachtige gedicht ‘Aan de Mark’ uit zijn bundel Drijfjacht. Een gedicht dat helemaal aansluit bij mijn gedachte:
-Inkeren tot oudere stromenvan eigen leven
aan de andere kant
die wij verborgen dachten…-
*
Vuur
Waar ik je zoek tussen de dingen,
vader, vind ik je graag bij de haard
waarin je roerde, gruis sloeg tot as
om te vertrappen op ons winters pad.
Je scheidde het goede, het vatte vlam,
rosse warmte hing om jou of je,
verhit, weer stronk en snoeihout kliefde,
even gebukt en afgewend.
In noeste ernst van de dagen
hield jij zo het seizoen in handen,
waarin alles groeide. Ook
na jouw verscheiden, je opging,
verspreidde op de wind, blaas je
telkens gloed in mijn herinnering.
*
Kore
-voor Patricia-
Weer steek ik een woord
naar je uit, oogappeltje,
nu, lente, ik je makkelijk
tussen de bloemen noem.
Waar je vlinders achterna
rende en verdoolde, list
beraamd door goden, eis ik
je terug, kent me. Maar
jij blijft op je dooie akkertje
licht strelen over mijn hand
die eens jouw witte haar
en huid. Winters maken mij
dor en stil, maar jij at
de pit van het bezinnen,
tilt hier een gedicht uit mij,
fluistert me in: ‘zie ik ben er toch,
het jaar is rond, niets gaat voorbij”.
En weer ben ik het met je eens.
*
Recensie van Albert Hagenaars, getiteld Een dieper stroomgebied: http://deverborgenhoek.blogspot.com
|
